selfish sewing - Part 1

De trouwe lezers van mijn blog hebben vast al gemerkt dat mijn naaisels zich meestal beperken tot kledingstukken voor minimensjes. 

Minimensjes worden dan ook gekenmerkt door de afwezigheid van vrouwelijke rondingen, wat een zeer dankbare eigenschap is op het moment dat patronen dienen uitgetekend te worden.
Vooral indien dit moet gebeuren door mensen van ongeduldige aard, die liever tot het echte naaiwerk overgaan, en alle eerdere stappen er als noodzakelijk kwaad bijnemen, maar er niet veel plezier aan beleven. En laat ik nu net tot die categorie mensen behoren...


Maar goed, om een lang verhaal kort te maken: deze week werd er bij uitzondering eens voor onszelf genaaid.

Waarom? Wel, omdat ik enkele weken geleden - op mijn geheime unieke stoffenverkoopadresje - een prachtige oudroze kwaliteitsvol wolletje tegenkwam, voor de toch wel zéér schappelijke prijs van 12€/m!


Voor één euro extra kreeg ik er nog 4 prachtige knopen bovenop. U begrijpt dat ik een dergelijk aanbod niet zomaar naast mij neer kon leggen.


We zitten in het juiste seizoen, dus het stofje werd omgevormd tot een warme mantel (patroon: Simplicity 1254).

Voor het tikkeltje extra, werkten we met een aantal accenten in lederlook:

gepaspelleerde knoopsgaten,

en ook de zakken werden voorzien van - zij het een verzonken - paspel:

De mouwen hadden een centimetertje of 2 langer gemogen, maar al bij al ben ik tevreden van het resultaat. Het was misschien een goed idee geweest om de jas eerst eens te maken in een baalkatoentje, maar ook op dat gebied ontbreekt het mij aan het nodige geduld...

Ik werk eigenlijk alleen met baalkatoen voor het maken van galajurken en in de naailes...omdat het dan verplicht is...