maandag 25 december 2017

Zwierige Kerstjurkjes


Naar goede traditie kroop ik (pas) daags voor kerstmis achter de naaimachine om de dochters van een leuke feestoutfit te voorzien.

En hoewel ik dacht dit keer voorzienig geweest te zijn door dochter 1 al enkele weken eerder te voorzien van een feestoutfit, draaide het uiteindelijk toch weer uit op een aardige portie last minute sewing:
Zaterdagochtend ging ik aan de slag met een leuk stofje dat ik vrijdagavond gespot had bij Atelier Linabo.

















Diezelfde avond tekende ik het patroon over van de Regina jurk (en tuniek) van Sofilantjes, en voegde er als extraatje een ruffle aan toe bij de mouwen.
Hiervoor gebruikte ik het patroondeel van de flutter sleeves van de mara blouse van Compagnie M.

Tegen de middag was het jurkje voor dochter 2 een feit.
Een jurkje met schattige, blinkende diertjes, en
een cirkelrok.
Dat zwiert.
Er was er eentje jaloers...

























Dochter 1 wilde ook wel zo'n mooie zwierjurk.
Er werd een hulplijn bijgehaald.
Oma, tevens meter van dochter 1, (en die dicht bij de stoffenwinkel woont, en dan ook nog eens dicht in de buurt van onze woonst moest zijn later die dag) ging op pad om nog wat extra stof bij te kopen.
In de vroege namiddag kreeg ik het in handen.
Niet dat ik er meteen mee aan de slag kon, want het patroon moest nog overgetekend en geknipt worden.
In mijn haast nam ik niet te tijd om er de matentabel op na te pluizen, en ging ik er gewoon van uit dat een 7 jaar wel zou moeten passen.
Dom, dom, dom. Ik weet het. Maar een mens onder stress doet de domste dingen.
Wel was ik zo slim om deze keer een rits te voorzien in het achterpand.
Dat doe ik zowiezo vaker bij kleding voor dochter 1, wegens haar gigantische hoofd, waar zelfs de meest stretchy stof niet tegen opgewassen is.
Maar nu was het ook nodig om haar armen mee in de jurk te krijgen.
Dat werd al pijnlijk duidelijk toen dochter 2 haar jurk aantrok, en dat even onmogelijk leek, tenzij we tenminste één van haar armen zouden afzagen.
Wat we voor alle duidelijkheid niet hebben gedaan.
De sweaterstof die ik heb gebruikt heeft dus duidelijk in de verste verte niet evenveel rek als de tricotstof waar het (ritsloze) patroon in voorziet.
Ik kocht voor dochter 2 een bijpassende zichtbare gouden rits, die ik plechtig beloof één van de dagen nog in het achterpand te zetten, zodat ze de volgende keer niet door de hel moet gaan om haar jurk aan of uit te trekken.
Maar goed, we dwalen af...terug naar dochter 1, jurk 2:
Zondag ochtend was het bovenstuk van de tweede jurk een feit.
En hoewel ik hetzelfde patroon had gebruikt, zag dat er toch iets anders uit dan die van jurk 1, want ik knipte het voor en achterpand in 2, en voegde over het ganse bovenstuk een ruffle toe.



De mosterd voor deze look haalde ik natuurlijk bij de Millie dress van Mix it Make it.
Voor de ruffle gebruikte ik opnieuw het hierboven vermeldde patroondeel van de mara blouse, maar dan een aantal keren verlengd
Ik liet de dochter al eens passen, en lap, "amai mama, da's precies zo kort!".
"Ja, kind, dat is precies wel echt te kort! Wat nu?"
Een kort bezoekje aan de voorraadkast leverde me een bruikbare lap zwarte punta di roma op die dienst kon doen als geloofwaardig tussenstuk.
Daarmee was dat euvel dan al opgelost.

Voor het rokgedeelte was ik al een beetje voorzienig geweest, en had ik in den beginne al 2 cm toegevoegd aan de lengte van het patroon. Net genoeg, zo bleek.
Zondagmiddag was jurk 2 dan toch een feit.
Zondagavond waren we ruim op tijd klaar voor een zalig en stressvrij kerstfeest!
Fijne feestdagen iedereen!
Wij zwieren alvast het nieuwe jaar in...

Patroon: Regina dress (and tunic) van Sofilantjes, met wat aanpassingen (zie tekst).
Stof: Atelier Linabo, Wijgmaal
Fournituren: koper/gouden paspel (jurk 1), blinde rits (jurk 2): voorraad (of m.a.w.: geen idee waar ik deze ook al weer op de kop heb getikt)
Maat: 5 jaar, (voorlopig) zonder aanpassingen en 7 jaar, verlengd d.m.v. tussenstukje en 2 cm aan rokdeel


Feesten tot we erbij neervallen!



woensdag 20 december 2017

Louisa Coat

Ongeveer 1 jaar na mijn eerste Louisa Coat, was het echt wel tijd om er een tweede te maken.
De jas is ondertussen al meer dan een maand klaar (misschien 2 zelfs), en reeds volop in gebruik. Maar het nemen van de foto's heeft eventjes geduurd (wegens het slechte weer, en misschien ook een beetje wegens luiheid).
En het maken van een blogpost gebeurde nog veel later (wegens te druk, en misschien ook wel een beetje wegens het 'geen zin hebben in').
Maar nu is het eindelijk zover. Ik stel u met trots mijn 2de Louisa jas voor.


De foto's stel ik u met iets minder trots voor (dat was de vorige keer wel anders). 
De achtergrond is niet echt sfeervol, de lucht grijs en grauw, en de foto's zelf ook.































De jas werd gemaakt met de overschot mantelstof die ik nog had liggen van een jas die ik ooit voor mezelf maakte.

































Ik liet de dochter los op mijn voorraad paspel, en ze koos voor goud.

Bij veritas vond ze eerder al een prachtige gouden rits. Heel straf, want we waren nog maar een halve minuut in de winkel, en ze had hem al vast. Terwijl ik daar nog nooit eerder gouden ritsen had gezien.


Ondertussen heb ik ze ook al op andere plaatsen gespot. Bij Madeline de Stoffenmadam bvb.
En ook bij Lanalotta in Leuven kan je ze vinden.
Voor de voering ging ik dan ook maar op zoek naar een stofje met goudaccenten.

Lang moest ik niet zoeken, want ik had nog iets liggen in mijn eigen stoffenkast!
Handig, toch.
En straf: ik kocht het al in januari met de bon van de Stoffenkamer, die ik gewonnen had met mijn vorige louisa coat. Als dat geen toeval is.
Bij aanschaf had ik evenwel een feestelijke jurk in gedachten. Niet de voering voor een jas...
Maar het ziet er best ok uit.
De enige teleurstelling van de hele jas is de buitenflap. Voordat de jas klaar was, leek het erop dat deze mooi op zijn plaats ging blijven. Maar nu hij helemaal in mekaar zit, is niets minder waar. Het ding staat consistent opengeflapt, en ziet er niet bepaald elegant uit.

Velcro of drukknopen toevoegen is geen optie, want ik vrees dat deze zichtbaar zullen zijn van de zijkant, en dat vind ik maar niets.
Misschien moet ik de jas terug opengooien, en op zijn minst de buiten- en binnenkant van de flap aan mekaar vastlijmen met behulp van vliesofix. Dat zou misschien al iets helpen.
Mocht iemand nog een beter idee hebben, tips zijn altijd welkom!

patroon: Louisa Coat van Compagnie M. (Maat 7 jaar, zonder aanpassingenà
Buitenstof: Mantelstof van de stoffenverkoop door Punto Fashion in Keerbergen,
Voering: Hoffman cream gold van bij de Stoffenkamer
Tussenvoering en rits: veritas
Paspel: Atelier Linabo, Wijgmaal