Op zoek naar raad van Tante Kaat

Het weer is hier de laatste tijd wisselvalliger dan het humeur van een vrouw in het midden van haar menopauze.
Vandaar het/de idee om de dochter te verblijden met een bodywarmer.

Dat, en het feit dat de oudste dochter haar vorige exemplaar is ontgroeid, en - zoals dat gaat in vele gezinnen - dat dat exemplaar nu aan de kapstok van dochter 2 hangt.
En daar hing er al 1, want ze kreeg eerder ook al een afdankertje van een nichtje.
Dochter 2 heeft nu 2 bodywarmers aan de kapstok hangen. En dochter 1 had er geen meer.
Dat is blijkbaar "niet eerlijk", en een geldige reden voor tranen en gezeur bij dochter 1.
Het feit dat zij meerdere jassen aan haar kapstok heeft om uit te kiezen is totaal irrelevant en vormt geen tegenargument. Evenals het feit dat de meeste kledingstukken in haar kleerkast van eerste hand zijn....iets wat je niet kan zeggen over de stukken in de kast van dochter 2.









Met dit naaisel zijn de tranen en het gemopper met de noorderzon verdwenen.
Maar nu doet zich een nieuw probleem voor.
Om die typische bodywarmer look te bekomen heb ik mijn buitenstof doorstikt om de 5 cm. Dat is erg handig wanneer je bvb.tussenvoering aan je buitenstof wilt vaststikken. Maar voor deze bodywarmer heb ik geen tussenvoering gebruikt, omdat me de combinatie van softshell en een dikkere tricotvoering, wel voldoende leek. Dit doorstikken van de buitenstof was dus puur decoratief bedoeld.
Om rechte lijnen te stikken, tekende ik eerst wat hulplijnen met een krijtje.
En daar ontstond mijn probleem.
Want meestal krijg ik zo'n markeringen met een krijtje gemakkelijk van mijn stof door er even met mijn handen over te vegen, en nu krijg ik het er zelfs met een zeepsopje en een spons niet uit.

Op de voorzijde is dit eigenlijk niet speciaal storend. Je ziet het rode van het krijtje wel, terwijl het garen in dezelfde groene kleur is als de buitenstof, maar het stoort niet.



Maar op de achterzijde heb ik eerst een paar scheve lijnen getrokken, en die staan er dus ook nog op. En dat valt wel op.

Nu hoop ik dat deze alsnog zullen verdwijnen wanneer de bodywarmer een keer in de wasmachine belandt.
Dat heb ik tot nog toe nog niet geprobeerd omdat de dochter zo dol is op haar nieuwe aanwinst, dat ze hem pas in de wasmand wil gooien wanneer ie echt vuil is.
Mocht tante Kaat deze blogpost lezen, en weten of de wasmachine met zekerheid de krijtlijnen zal verwijderen, of nog een andere tip in petto heeft, dan mag ze zeker hieronder haar wijze raad neertypen.
Even terug naar de achterkant: de kap die u ziet, is van het afneembare type. Best wel handig. Omwille van het gemak, koos ik hier voor kamsnaps.


Het patroon voor deze bodywarmer is verrassend eenvoudig, en hij zit ook vrij snel in mekaar.
Het gedeelte dat me vooraf de meeste angst inboezemde, zijn de armsgaten, die afgewerkt zijn met biais. Deze knipte ik eveneens uit de softshell, en dat zijn dus enorm dikke lagen waar je dan door moet stikken. Maar uiteindelijk is dat redelijk goed gelukt.

Kijk eens hoe content ze nu is! Daar doen we 't voor!

Patroon: Riley Vest van Rebecca Page

Stof en fournituren: softshell, tricot, rits en garen allen van  Atelier Linabo in Wijgmaal.

 Deze post bevat affiliate links. Dit betekent dat ik een kleine commissie krijg wanneer je op basis van deze link een aankoop zou doen. Dit heeft geen invloed op de prijs die jij betaalt. Deze blijft gewoon hetzelfde. Het helpt mij wel om mijn stoffen- en naaiverslaving te onderhouden ;)